"Een marathon lopen kan je vergelijken met ondernemen." Hoezo?

30-11-2022

Wel laten we even direct zijn...het is niet voor doetjes...maar dat is ondernemen ook niet. 

Het begint allemaal met een test. Hoe ver staan we en wat moeten we doen om er te geraken. Ik vergelijk het graag met de start van mijn businessplan toen ik iets meer dan 15 jaar geleden als bediende mijn ontslag gaf om te gaan ondernemen. Wat is mijn financiële situatie? Hoeveel moet ik minimum per maand factureren om mijn kosten te kunnen dekken? En wat of welke diensten kan ik aanbieden?

Vervolgens komt het schema: 4 x per week lopen. Dat wil zeggen: agenda aanpassen en focussen op het resultaat. 4 x per week tijd om na te denken over je onderneming, nieuwe plannen te maken en oude plannen te herbekijken. Dát vond ik echt het fijnste aan die marathon. Je terug vragen stellen bij de opdrachten die je doet of dat ze het waard zijn om er tijd in te steken. Word je er blij van? Brengt het je dichter naar je doel? 

Levensstijl aanpassen: ook dat gaat vanzelf. Als er een lage run op staat van 28km dan verzeker ik je dat je niet zot gaat doen de avond ervoor. Sterker nog, ik bande de alcohol en late avondjes voor 3 maanden uit mijn leven tijdens de voorbereiding. Heerlijk! Zeer selectieve netwerkavonden en uitjes. Het bracht me meer in contact met de juiste mensen, minder met veel mensen. Mensen waar je eens een hulplijn naar kan uitgooien als je vragen hebt. Mensen die je het gunnen. Daar ga ik me blijven op focussen in de toekomst. Kwaliteit in plaats van kwantiteit. 

Plannen bijstellen en gaan! Voorbij de dipjes... want ook dat ben ik tegengekomen. Pijn aan de knie, een overbelasting, geen zin,...noem maar op. Daar liet ik me begeleiden door Ilse Jacobs van Transition. Een kinesiste die zelf al 5 x de Iron Man heeft gefinisht. Ze paste mijn schema's aan zodat ik zonder te veel kleerscheuren kon doorgaan en de moed niet verloor. Ook dat is belangrijk bij ondernemen. 

Mijn lange trainingen liep ik samen met een andere onderneemster, Klara Van de Bosch, zodat we het nuttige aan het aangename konden koppelen. Steevast hadden we een half uurtje werk ventileren op de agenda staan. Elkaar ondersteunen dat voelt oh zo goed. 

Het voorwerk, de trainingen, de drie maanden opbouw vond ik echt fantastisch. De structuur, de focus...heerlijk! Maar dan die marathon in Istanbul.  Je weet dat je lijf het kan maar dat je moet doseren, want anders finish je niet. De eerste 15K gingen super, veel volk naast de weg, veel te zien, veel afleiding. Van KM 16 tot KM 41,5...enkel één lange heuvelachtige weg zonder noemenswaardige bezienswaardigheden heen en langs dezelfde weg terug. Je bent op jezelf aangewezen en het zal enkel van jezelf afhangen of je de finish haalt. Nog een laatste heuvel op van 8% en dan de finish 🙌🏼🏅 YES! 

De echte aanleiding voor dit alles was een vriendin en ex-kankerpatiënt die me vroeg om mee te lopen en samen met een hele groep geld in te zamelen voor kansarme kankerpatiënten. Wel, elk van hen verdienen deze medaille zo hard. Ik kies om te trainen, zij trainen om te overleven. Chapeau!